Διευκρινίσεις για την αφύπνιση, την άσκηση και την αυτοπραγμάτωση
by Atman Nityananda
1. Η φύση της αφύπνισης
Στην αφύπνιση δεν “αφυπνίζεται το εγώ”. Τη στιγμή της αφύπνισης υπάρχει ακαριαία συνειδητοποίηση ότι είμαστε η ίδια η Συνειδητότητα και όχι το φυσικό σώμα ή το εγώ. Αυτή η συνειδητοποίηση συνοδεύεται από αποταύτιση από το εγώ και μεταφορά της ταυτότητας στη Συνειδητότητα, δηλαδή δεν αντιλαμβανόμαστε πλέον τον εαυτό μας ως το σώμα-νους-εγώ-πρόσωπο – αλλά ως τη συνειδητότητα η οποία βέβαια δεν είναι οντότητα με συγκεκριμένη ταυτότητα. Είναι άμορφη, άχρονη, σιωπηλή παρουσία κενή περιεχομένων και ταυτότητας και η φύση της είναι πληρότητα, ελευθερία, ειρήνη, ευδαιμονία.
2. Ο ρόλος των πνευματικών πειθαρχιών και άσκησης
Οι πρακτικές δεν προκαλούν άμεσα την αφύπνιση, αλλά προετοιμάζουν τον άνθρωπο για αυτό, και οδηγούν στην αυτοπραγμάτωση. Εξαγνίζουν τον νου, αδυνατίζουν τα ελαττώματα, αυξάνουν τη διαύγεια, την απάθεια, τη διάκριση, τη συγκέντρωση και την αφοσίωση. Δημιουργούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την αφύπνιση και επιφέρουν την πλήρη διάλυση του εγώ, τη μεταμόρφωση του νου και την εδραίωσή μας στην Αλήθεια.
3. Η αυθόρμητη φύση της αφύπνισης
Η αφύπνιση δεν είναι θεληματική πράξη. Δεν μπορούμε να την προκαλέσουμε με τη θέλησή μας εφαρμόζοντας κάποια τεχνική. Συμβαίνει αυθόρμητα σε μια αναπάντεχη στιγμή – και όχι απαραίτητα κατά τη διάρκεια βαθύ διαλογισμού ή ενατένισης.
4. Η αφύπνιση δεν συνεπάγεται πλήρη διάλυση του εγώ
Με την αφύπνιση υπάρχει αποταύτιση από το εγώ αλλά δεν διαλύεται το εγώ. Η πλήρης διάλυση του εγώ – με όλα τα ελαττώματα και τις επιθυμίες του – απαιτεί συνέχιση της πνευματικής άσκησης. Η πλήρης διάλυση του επιτυγχάνεται σε βαθύ Νιρβικάλπα Σαμάντι με τη χάρη του Θεϊκού Είναι.
5. Η αφύπνιση δεν είναι αυτοπραγμάτωση
Η αφύπνιση δεν είναι το τέλος του πνευματικού δρόμου. Είναι σημαντικό ορόσημο, αλλά η πλήρης αυτοπραγμάτωση επιτυγχάνεται με την ολική διάλυση όλων των εγωικών τάσεων, την πλήρη μεταστροφή και φώτιση του νου που αποκτά τη λαμπρότητα ίδια με τη Συνειδητότητα και την εδραίωση στη Συνειδητότητα ως η ίδια η Συνειδητότητα.
6. Η σημασία των δασκάλων, της πειθαρχίας και της άσκησης
Ο Βούδας και ο Χριστός, ο Σουάμι Σιβανάντα, ο Παραμαχάνσα Ραμακρίσνα, η Άμμα, και πολλοί μεγάλοι άγιοι και φωτισμένοι είχαν δασκάλους και έκαναν εντατικές πνευματικές πειθαρχίες (ταπάσυα) και ασκήσεις μέχρι να φτάσουν στην αφύπνιση και την τελική αυτοπραγμάτωση. Δεν τους συνέβη ενώ ασχολούνταν με την κοσμική ζωή.
7. Η ατομική διάσταση της αφύπνισης
Δεν υπάρχουν “ξεχωριστά άτομα που αφυπνίζονται”, αλλά η Συνείδηση αφυπνίζεται σε διαφορετικά άτομα – κυρίως σε όσους έχουν προετοιμαστεί γι’ αυτό. Γι’ αυτό η αφύπνιση δεν συμβαίνει ταυτόχρονα σε όλους, αφού συμβαίνει σε συγκεκριμένα άτομα.
8. Η αμεταβλητότητα της Συνείδησης και η εκδήλωσή της
Αυτό που είμαστε – η Συνειδητότητα (ή πιο σωστά, αυτό που Είναι) – δεν αλλάζει. Όμως αλλάζει το πόσο βαθιά, καθαρά και σταθερά βιώνεται και εκφράζεται μέσα από τον καθένα, ανάλογα με το πόσο έχει εξαγνίσει τον νου, διαλύσει τα ελαττώματα και αναπτύξει τις ανώτερες ικανότητες.
9. Αφύπνιση της Συνειδητότητας μέσω του ανθρώπου
Η άμορφη Ύπαρξη-Συνειδητότητα, για να βιώσει συνειδητά τον Εαυτό της, χρειάζεται έναν αγνό και φωτεινό νου. Είναι η ίδια η Ύπαρξη που αφυπνίζεται ως προς τον εαυτό της μέσα σε έναν άνθρωπο. Ο άνθρωπος συνειδητοποιεί ότι δεν έχει άλλη ύπαρξη από αυτή και ότι ως ατομικότητα είναι ένα εργαλείο για να την υπηρετεί.
Βιβλία στα Ελληνικά
- Η Τέχνη του να Ζεις Συνειδητά την Στιγμή – (Έντυπο & Ebook)
- Η Τέχνη του Διαλογισμού – (Ebook)
- Το Όνομα του Θεού και η Κάρμα Γιόγκα – (Ebook)
- Η Επίγνωση του Εαυτού και η Απελευθέρωση – (Ebook)
- Οι Διδασκαλίες του Μπάμπατζι – (Ebook
Το “μυστικό” για μια ζωή αφθονίας, αρμονίας, ευτυχίας και ικανοποίησης είναι να έχουμε ένα σαττβικό νου απαλλαγμένο από επιθυμίες και εγωισμό και να ζούμε κάθε στιγμή σε συνειδητή επαφή με τον αληθινό μας Εαυτό (Συνείδηση).
🌺 Φως, Ειρήνη, Αγάπη
atmannityanada 