Ο Απελευθερωμένος

Ο Απελευθερωμένος
απόσπασμα από το βιβλίο “Το κόσμημα της διάκρισης” – (Vivekachudamani )του Αντισάνκαρατσαρια – AdiSankaracharya
Εισαγωγή & μετάφραση Άτμαν Νιτυανάντα

Εισαγωγή

Ο κύριος σκοπός που γεννηθήκαμε σε ένα ανθρώπινο σώμα είναι να ολοκληρωθούμε ως άνθρωποι και να πετύχουμε την συνειδητή ένωση με την παγκόσμια Συνειδητότητα (Θεός, Μπράμαν.
Η εσωτερική μας μεταμόρφωση κορυφώνεται με την πλήρη διάλυση του εγώ και την συγχώνευση του νου στην Συμπαντική Συνειδητότητα (Θεός, Μπράμαν). Αυτή η κατάσταση ονομάζεται με διάφορους όρους όπως Αυτοπραγμάτωση, Απελευθέρωση, Γιόγκα, Θέωση, ένωση με τον Θεό, Φώτιση και αντίστοιχα αυτός που έφτασε σε αυτήν την κατάσταση, απελευθερωμένος, φωτισμένος, γιόγκι, αυτοπραγματωμένος.

Οι μεγάλοι πνευματικοί δάσκαλοι και οι ιερές γραφές μας έχουν δώσει οδηγίες και μεθόδους για να φτάσουμε στην απελευθέρωση. και επίσης μας έδωσαν και περιγραφές για την κατάσταση της φώτισης. Ο Σουάμι Σιβανάντα, ο Αντισάνκαρατσαρια και η Μπαγκαβάντ Γκίτα είναι μερικές από τις σημαντικές πηγές που περιγράφουν την κατάσταση του απελευθερωμένου.

Στο θέμα αυτό παραθέτω μερικές στροφές από το βιβλίο ‘Το κόσμημα της διάκρισης’ – (Vivekachudamani)του Αντισάνκαρατσαρια στις οποίες περιγράφονται ποια είναι τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα ενός απελευθερωμένου (φωτισμένου, αυτοπραγματωμένου)

Ακολουθεί το απόσπασμα από το βιβλίο

408. Ο σοφός συνειδητοποιεί στην καρδιά του, μέσω του Σαμάντι, το Άπειρο Μπράμαν (απόλυτη ή συμπαντική Συνειδητότητα), που δεν υπάρχει άλλο όμοιο του, του οποίου η φύση είναι αιώνια Συνειδητότητα (Επίγνωση) και απόλυτη Ευδαιμονία, που υπερβαίνει όλους τους περιορισμούς, που είναι αδιαίρετο και απόλυτο, που είναι πάντα ελεύθερο και χωρίς δραστηριότητα και απεριόριστο όπως ουρανός.

409.  Ο σοφός συνειδητοποιεί στην καρδιά του μέσω του Σαμάντι, το Άπειρο Μπράμαν, στο οποίο δεν υπάρχουν η αιτία και το αποτέλεσμα, το οποίο είναι η Πραγματικότητα πέρα από κάθε φαντασία, το οποίο είναι ομοιογενές, αμόλυντο, πέρα από τις διακηρύξεις των Βεδών, και που είναι πάντα οικείο σε εμάς ως η αίσθηση ‘Εγώ Είμαι΄.

410. Ο σοφός συνειδητοποιεί στην καρδιά του, μέσω του Σαμάντι, το άπειρο Μπράμαν, που δεν έχει όνομα, το οποίο είναι άφθαρτο και αθάνατο, που είναι θετική Οντότητα που αποκλείει όλες τις αρνήσεις, το οποίο μοιάζει με τον ήρεμο ωκεανό, στο οποίο δεν υπάρχουν ούτε πλεονεκτήματα ούτε μειονεκτήματα, και το οποίο είναι Αιώνιο, Ειρηνικό και Ένα.

416. Ο γνώστης της Αλήθειας δεν νοιάζεται πλέον αν το σώμα, το φτιαγμένο από το Πραράμπντα κάρμα (Prarabdha karma), παραμείνει (ζωντανό) ή χαθεί (πεθάνει) γιατί ο νους του είναι απορροφημένος στο Μπράμαν (στην ειρηνική και ευδαιμονούσα σιωπηλή παρουσία της Συνειδητότητας), που είναι η Ουσία της Ευδαιμονίας.

418. Ο Γιόγκι που έχει επιτύχει την τελειότητα και είναι απελευθερωμένος όντας ακόμη εν ζωή, ως αποτέλεσμα αυτού (της τελειότητας και της απελευθέρωσης) βιώνει στον νου του, την αιώνια Ευδαιμονία και εσωτερικά και εξωτερικά (είτε είναι απορροφημένος μέσα του, είτε έχει επίγνωση του κόσμου).

419. Το αποτέλεσμα της απάθειας είναι η Γνώση, το αποτέλεσμα της Γνώσης είναι η απόσυρση από αισθητηριακές απολαύσεις, η οποία οδηγεί στην εμπειρία της Ευδαιμονίας του Εαυτού (Άτμαν, Μπράμαν, Συνειδητότητα), και στην συνέχεια της Ειρήνης.

424. Όταν τα αντικείμενα των αισθήσεων δεν διεγείρουν πλέον την επιθυμία, τότε είναι το αποκορύφωμα της απάθειας (μη αντίδρασης, αταραξίας, απόσπασης, μη-προσκόλλησης). Η κορύφωση της τελειότητας της Γνώσης είναι η απουσία οποιασδήποτε της εγωιστικής παρόρμησης και της αίσθησης του ‘εγώ’. Και η κορύφωση της απορρόφησης στον Εαυτό (στην σιωπή της Συνειδητότητας, Άτμαν) επιτυγχάνεται όταν οι λειτουργίες του νου που έχουν σιγάσει (εξ αιτίας της συγχώνευσης του νου στον Εαυτό, την σιωπηλή παρουσία της Συνειδητότητα), δεν εμφανίζονται ξανά.

426. Αυτός ο Σαννυάσιν (απαρνητής, Sannyasin) που έχει πετύχει σταθερά την κατάσταση της φώτισης, έχοντας την ψυχή του εντελώς συγχωνευμένη στο Μπράμαν, απολαμβάνει αιώνια αμετάβλητη Ευδαιμονία, και είναι ελεύθερος από τα δεσμά της δράσης.

427. Καλείται Φώτιση, εκείνη η νοητική κατάσταση που αναγνωρίζει μόνο την ταυτότητα του Εαυτού (Άτμαν, Συνειδητότητα, ζωντανή σιωπηλή παρουσία,) με το Μπράμαν (συμπαντική Συνειδητότητα), που είναι εξαγνισμένη από όλα τα επιπρόσθετα, η οποία είναι ελεύθερη από τη δυαδικότητα, και η οποία διακρίνει μόνο την αγνή Συνειδητότητα. Αυτός που έχει αυτήν την κατάσταση απόλυτα σταθερή ονομάζεται άνθρωπος με σταθερή Φώτιση.

428. Αυτός που η φώτιση είναι σταθερή, που βιώνει σταθερά ευδαιμονία και ο οποίος έχει σχεδόν ξεχάσει το φαινομενικό σύμπαν, θεωρείται ως απελευθερωμένος (Τζιβανμούκτα- Jivanmukta). εν ζωή

429. Αυτός που, αν και έχει τον νου του συγχωνευμένο (τέλεια απορροφημένο) στο Μπράμαν (σιωπηλό κενό χώρο της Συνειδητότητας), είναι παρά ταύτα σε εγρήγορη (έχει αίσθηση του κόσμου) κα, αλλά ταυτόχρονα ελεύθερος από τα χαρακτηριστικά της κατάστασης της εγρήγορσης, και είναι απαλλαγμένος από επιθυμίες, θεωρείται ως απελευθερωμένος εν ζωή.

430. Αυτός που όλες του οι έγνοιες για τον φαινομενικό κόσμο έχουν παύσει, ο οποίος, μολονότι διαθέτει ένα σώμα που αποτελείται από μέρη, είναι απαλλαγμένος από μέρη (ζει την ενιαία -χωρίς μέρη Συνειδητότητα) και του οποίου ο νους είναι ελεύθερος από κάθε ανησυχία, θεωρείται ως απελευθερωμένος εν ζωή.

431. Η απουσία της αίσθησης του ‘εγώ’ και το ‘δικό μου’, ενώ ζει σε αυτό το σώμα που τον ακολουθεί σαν σκιά, είναι χαρακτηριστικό ενός απελευθερωμένου εν ζωή.

432. Το να μην αναπολεί τις απολαύσεις του παρελθόντος, να μην σκέφτεται το μέλλον και να κοιτά με αδιαφορία το παρόν, είναι χαρακτηριστικά ενός απελευθερωμένου εν ζωή.

433. Το να κοιτά όλα αυτά που υπάρχουν σε αυτόν τον κόσμο που είναι γεμάτος από στοιχεία που είναι διαφορετικά μεταξύ τους, και έχουν το κάθε ένα από αυτά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, με ίσια ματιά (βλέποντας όλα το ίδιο), είναι χαρακτηριστικά ενός απελευθερωμένου εν ζωή.

434. Το να παραμένει με τον νου ατάραχο όταν του παρουσιάζονται από μόνα τους είτε ευχάριστα είτε οδυνηρά πράγματα και καταστάσεις, έχοντας την ίδια εσωτερική στάση και στις δύο περιπτώσεις, είναι χαρακτηριστικό ενός απελευθερωμένου εν ζωή.

435. Ο απαρνητής (Σαννυάσιν) που στερείται κάθε αντίληψης του μέσα και του έξω, λόγω του ότι ο νους του είναι απορροφημένος στην Ευδαιμονία του Μπράμαν, θεωρείται ως ένας απελευθερωμένος εν ζωή.

436. Αυτός που ζει χωρίς έγνοιες, και στερείται της αίσθησης του ‘εγώ’ και το «δικό μου’ σε ότι σχετίζεται με το σώμα, τα όργανα κλπ., καθώς και τα καθήκοντά του, είναι γνωστός ως ένας απελευθερωμένος εν ζωή.

437. Αυτός που έχει συνειδητοποιήσει την ταυτότητα του με το Μπράμαν, με τη βοήθεια των γραφών και είναι απαλλαγμένος από τα δεσμά της μετενσάρκωσης, είναι γνωστός ως ένας απελευθερωμένος εν ζωή.

438. Αυτός που ποτέ δεν έχει την αίσθηση του ‘εγώ’ σε σχέση με το σώμα, τα όργανα κλπ., ούτε εκείνη του ‘εκείνου’ σε σχέση με τα άλλα πράγματα, θεωρείται ως ένας απελευθερωμένος εν ζωή.

439. Αυτός που μέσω της Φώτισης του, δεν διαφοροποιεί ποτέ την ατομική Συνειδητότητα (Τζίβα-Jiva, Άτμαν, ) από το συμπαντική Συνειδητότητα (Μπράμαν), ούτε το σύμπαν από το Μπράμαν, είναι γνωστός ως ένας απελευθερωμένος εν ζωή. 

440. Αυτός που αισθάνεται ακριβώς το ίδιο όταν το σώμα του λατρεύεται από τους καλούς ή βασανίζεται από τους φαύλους, είναι γνωστός ως ένας απελευθερωμένος εν ζωή. 

441. Ο απαρνητής (Σαννυάσιν), στον οποίον λόγω της ταυτότητάς του με την Απόλυτη Ύπαρξη (Μπράμαν, συμπαντική Συνειδητότητα), τα αντικείμενα των αισθήσεων που κατευθύνονται από άλλους δεν του προκαλούν καμία αλλαγή μέσα του (νοητική, συναισθηματική, συνειδησιακή), όπως τα νερά των ποταμών που καταλήγουν στην θάλασσα δεν προκαλούν καμία αλλαγή στη θάλασσα, είναι πράγματι απελευθερωμένος.

Το “μυστικό” για μια ζωή αφθονίας, αρμονίας, ευτυχίας και ικανοποίησης είναι να έχουμε ένα σαττβικό νου απαλλαγμένο από επιθυμίες και εγωισμό και να ζούμε κάθε στιγμή σε συνειδητή επαφή με τον αληθινό μας Εαυτό (Συνείδηση).

🌺 Φως, Ειρήνη, Αγάπη