Οι ερωτήσεις και η αμφισβήτηση των σκέψεων και των συναισθημάτων
by Atman Nityananda
Οι ερωτήσεις και η αμφισβήτηση των σκέψεων και των συναισθημάτων ως αληθινά και ως δικά μας είναι επίσης ένα από τα αποτελεσματικότερα μέσα να σταματήσουμε την ταύτιση και να επανέλθουμε σε αυτεπίγνωση. Εδώ θέλω να ξεκαθαρίσω ότι η ταύτιση δεν έχει μόνο μία άποψη, δηλαδή την άποψη ότι ξεχνιόμαστε, και έχουμε γίνει ένα με τις σκέψεις, το συναίσθημα ή τα εξωτερικά αντικείμενα αλλά και την έννοια της λανθασμένης αντίληψης, όπως για παράδειγμα η ψευδαισθησιακή αντίληψη ότι είμαστε το σώμα.
Επίσης έχει την έννοια της έλξης και της δύναμης με την οποία η σκέψη, το συναίσθημα ή το αντικείμενο τραβάει την προσοχή μας σαν μαγνήτης προς αυτό και μας κάνει να ταυτιστούμε και να γοητευτούμε από αυτό. Αυτή η δυνατή έλξη και γοητεία που ασκούν τα αντικείμενα και οι σκέψεις στο εγώ μας, μας εμποδίζει να παραμείνουμε σε αυτεπίγνωση.
Σκοπός αυτών των ερωτήσεων είναι πρώτα από όλα να έρθουμε σε κατάσταση έντονης προσοχής και να συνειδητοποιήσουμε πλήρως την κατάσταση, και δεύτερον να στρέψουμε την προσοχή μας και το νου μας προς το κέντρο μας και να έρθουμε σε αυτεπίγνωση.
Διρευνητικές ερωτήσεις
Ερωτήσεις που μπορούμε να κάνουμε είναι:
Σχετικά με τις σκέψεις
Σε ποιόν αναδύεται αυτή η σκέψη;
Το ίδιο κάνουμε για τα συναίσθηματα.
Σε ποιόν αναδύεται ο θυμός;
Το ίδιο κάνουμε και για τα αντικείμενα.
Σε ποιόν αναδύεται η αντίληψη του ήλιου;
Η φυσική απάντηση είναι:
Σε εμένα.
Τότε ρωτάμε,
Ποιός είμαι;
Και στρέφουμε την προσοχή μου προς τα μέσα στο κέντρο μας, στην σιωπηλή αμετάβλητη παρουσία.
Άλλη ερώτηση που μπορούμε να κάνουμε σε σχέση με κάτι που σκεπτόμαστε είναι:
Που υπάρχει αυτό αν δεν το σκέφτομαι; Και μένουμε σε αναρώτηση και σε κατάσταση έντονης προσοχής.
Αν υπάρχει εσωτερική φλυαρία ή μια συναισθηματική κατάσταση που πάει να μας ταυτίσει ρωτάμε:
Τι με εμποδίζει αυτό να ΄Είμαι; ή Τι με εμποδίζει αυτό να έχω επίγνωση ότι΄Είμαι; όταν το λέμε αυτό ερχόμαστε σε επίγνωση του ‘Είμαι‘ (αυτοεπίγνωση) καιαποκτάμε μια απόσταση από τις σκέψεις ή το συναίσθημα.
Αν είμαστε σε αυτεπίγνωση και έλκεται η προσοχή και ο νους μας από κάποια εξωτερική εντύπωση (γυναίκα, τρόφιμα σε σουπερ μάρκετ, ρούχα σε βιτρίνες κ.λπ.), τότε εφαρμόζουμε διάφορους τρόπους να εμποδίσουμε την ταύτιση, όπω:
– η πρατυαχάρα (αποτράβηξη της προσοχής από τις αισθήσεις μέσα απο τους προηγούμενους τρόπους ή αλλους),
– να αποτραβήξουμε το βλέμμα μας από εκεί,
– η μετατροπή των εντυπώσεων μέσω κάποιων άλλων σκεπτομορφών (μια από τις πιο αποτελεσματικές που ξέρω είναι να αναλύσουμε το αντικείμενο στα μέρη του),
– η προσευχή,
– η επανάληψη φωτεινών επιβεβαιώσεων και του μάντρα κ.λπ.
Ενδοσκόπηση, διερεύνηση των ελαττωμάτων
Βέβαια είναι απαραίτητο για όλα τα ελαττώματα (υπερηφάνεια, απληστία, λαιμαργία, ζήλια, λαγνεία, …) τις επιθυμίες και τα αρνητικά συναισθήματα να κάνουμε καθημερινά κάποια ειδική εργασία και πρακτική στο χώρο μας, για να τα κατανοήσουμε και να τα διαλύσουμε.
Σύμφωνα με την εμπειρία μου, αλλά και την άποψη μεγάλων δασκάλων δεν είναι αρκετή από μόνη της η αυτεπίγνωση για να διαλύσουμε τα διάφορα εγώ.
Η μη ταύτιση δεν τα δίνει τροφή να μεγαλώσουν και έτσι αδυνατίζουν σταδιακά, αλλά επειδή στα πρώτα χρόνια είναι αδύνατη ή μη ταύτιση, τα τρέφουμε συνεχώς, οπότε η λίγη και αβαθής ικανότητα αυτεπίγνωσης δεν είναι αρκετή από μόνη της για να τα διαλύσουμε. Και για όσο είναι μέσα μας ζωντανά θα μας εμποδίζουν και στην αυτεπίγνωση και στον να εμβαθύνουμε στο διαλογισμό. Συνεπώς θα πρέπει να εργαστούμε συστηματικά με την διάλυση τους, χρησιμοποιώντας μια ποικιλία μεθόδων.
Το “μυστικό” για μια ζωή αφθονίας, αρμονίας, ευτυχίας και ικανοποίησης είναι να έχουμε ένα σαττβικό νου απαλλαγμένο από επιθυμίες και εγωισμό και να ζούμε κάθε στιγμή σε συνειδητή επαφή με τον αληθινό μας Εαυτό (Συνείδηση).
🌺 Φως, Ειρήνη, Αγάπη
atmannityanada 