ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ

ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ
by Atman Nityananda

Ο θάνατος δεν είναι το αντίθετο της ζωής, αλλά ένα από τα θεμελιώδη συστατικά της.

Η γέννηση είναι το αντίθετο του θανάτου και τα δύο μαζί αποτελούν τα θεμέλια της ζωής, γιατί χωρίς γέννηση και θάνατο ζωή δεν υπάρχει.

Ό,τι γεννήθηκε είναι προορισμένο να πεθάνει και στη θέση του θα γεννηθεί κάτι άλλο.

Μόνο αυτό που είναι πέρα από τις μορφές και η αιτία όλων των μορφών είναι πέρα από γέννηση και θάνατο, αιώνιο, ακατάστρεπτο, πλήρες και τέλειο.

Παρότι ο άνθρωπος φοβάται τον θάνατο, μόνο μέσα από τον θάνατο μπορεί να βρει την ελευθερία του. Αλλιώς θα ήταν καταδικασμένος να ζει στο περιορισμένο, στο απατηλό, στον πόνο και στη δυστυχία εις τους αιώνες των αιώνων.

Αν δεν πεθάνει το παλιό, δεν μπορεί να γεννηθεί το καινούργιο· αν δεν πεθάνουμε στο κατώτερο, δεν μπορούμε να γεννηθούμε στο ανώτερο.

Όχι μόνο ο φυσικός θάνατος, αλλά και κάθε είδους αλλαγή και μεταβολή είναι ένα είδος θανάτου. Και ενώ η αλλαγή είναι το κεντρικό χαρακτηριστικό της ζωής, το εγώ μας αντιστέκεται σε κάθε αλλαγή εξαιτίας της προσκόλλησής του σε αυτό που έχει συνηθίσει και του φαίνεται αρεστό.

Αλλά η ζωή, όντας μια συνεχής αλλαγή, αδιαφορεί για τα καπρίτσια του εγώ και κινείται αδιάκοπα προς νέους δρόμους και ορίζοντες. Το εγώ είναι αναγκασμένο να υποφέρει, όντας προσκολλημένο στις φαντασιώσεις του και τις συνήθειές του.

Μόνη λύση και διέξοδος: ο θάνατος. Ο θάνατος του ψεύτικου εγώ μας, με όλες του τις ματαιοδοξίες, τις ψευδαισθήσεις, τις αγκυλώσεις, τις πεποιθήσεις, τις επιθυμίες, τα πάθη και τα καμώματά του.

Μόνο ο θάνατος του εγώ επιτρέπει την ελεύθερη ροή της ζωής μέσα μας (σε όλα τα επίπεδα) και τη μεταμόρφωσή μας σε ένα θεϊκό ον, συνειδητό της ταυτότητάς μας με τον Θεό και της ενότητας όλων όσων υπάρχουν.

Το “μυστικό” για μια ζωή αφθονίας, αρμονίας, ευτυχίας και ικανοποίησης είναι να έχουμε ένα σαττβικό νου απαλλαγμένο από επιθυμίες και εγωισμό και να ζούμε κάθε στιγμή σε συνειδητή επαφή με τον αληθινό μας Εαυτό (Συνείδηση).🌺 Φως, Ειρήνη, Αγάπη