Είμαστε η συνεχώς παρούσα Συνειδητότητα
by Atman Nityananda /Blog
Το κενό ανάμεσα στις σκέψεις είναι το νοητικό διάστημα. Όπως τα εξωτερικά αντικείμενα εμφανίζονται στο φυσικό διάστημα που βλέπουμε με τα μάτια μας, παρόμοια οι σκέψεις εμφανίζονται στο νοητικό διάστημα. Ακόμη πιο λεπτοφυές απο το νοητικό διάστημα είναι η σιωπηλή παρουσία της Συνειδητότητας που είναι παρούσα και στην παρουσία και στην απουσία σκέψεων.
Το φως της Συνειδητότητας, είναι συνεχώς παρόν και αντιλαμβάνεται τις σκέψεις όταν εκδηλώνονται, το κενό ανάμεσα στις σκέψεις, την απουσία σκέψεων και οτιδήποτε άλλο εμφανιζεται στην αντίληψη μας.
Αυτό το φως της επίγνωσης που αντιλαμβάνεται τις σκέψεις και το κενό ανάμεσα στις σκέψεις (το νοητικό διάστημα) είναι ο αληθινός μιας Εαυτός.
Μπορεί να είμαστε συνειδητοί (να έχουμε επίγνωση) αυτού που πραγματικά είμαστε, δηλαδή, της εσωτερικής σιωπηλής παρουσίας της Συνειδητότητας και όταν υπάρχουν σκέψεις και όταν δεν υπάρχουν σκέψεις. Είναι θέμα εστίασης της προσοχής και μη ταύτισης με τις σκέψεις, τα συναισθήματα και οτιδήποτε άλλο μπορεί να εκδηλώνεται μέσα μας. Αν διατηρούμε την προσοχή μας στο κέντρο μας, μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε την σιωπηλή παρουσία της επίγνωσης και ταυτόχρονα να είμαστε αντιληπτικοί του τι συμβαίνει στην ψυχολογία μας.
Αυτό που κύρια μας εμποδίζει να διακρίνουμε την αληθινή μας φύση (εσωτερική σιωπηλή παρουσία, Συνειδητότητα) ή να είμαστε σε επίγνωση της αληθινής μας φύσης δεν είναι οι σκέψεις, αλλά το εγώ και η ταύτιση με τις σκέψεις και τα συναισθήματα που οφείλεται στο εγώ.
Το εγώ σαν μια ομίχλη δημιουργεί ένα πέπλο, που μας εμποδίζει να έχουμε καθαρή αντίληψη σιωπηλής παρουσίας που είναι πέρα από τις σκέψεις αλλά και το νοητικό διάστημα, και επίσης το εγώ, τραβάει όλη την προσοχή επάνω του και μας κάνει να ταυτιζόμαστε με αυτό και μέσω αυτού με τις σκέψεις και τα συναισθήματα που αυτό προβάλει καθώς και με τις αισθητηριακές εντυπώσεις. Έτσι ξεχνάνε να είμαστε σε επίγνωση της εσωτερικής σιωπής που είναι πάντα παρούσα, ειρηνική και ευδαιμονούσα.
Το εγώ είναι ο παράγοντας που προβάλει σκέψεις, ταυτίζεται με τις σκέψεις και δημιουργεί επίσης όλες τις άλλες ταυτίσεις με κύρια την ταύτιση με το σώμα.
Η ταύτιση με το εγώ, τις σκέψεις και τα συναισθήματα μας κάνει να χάνουμε την θέαση της εσωτερικής σιωπηλής παρουσίας, που είναι ανέγγιχτη από τις σκέψεις, τα συναισθήματα, και τις σωματικές αντιδράσεις.
Το εγώ μας εμποδίζει να διακρίνομε καθαρά και να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε η εσωτερική σιωπηλή παρουσία..
Όταν καταλαγιάσουμε με κάποιο τρόπο τις σκέψεις και τα συναισθήματα, τότε καταλαγιάζει και το εγώ, και σε αυτήν την κατάσταση γίνεται το έδαφος πρόσφορο να αντιληφθούμε καθαρά την εσωτερική σιωπηλή παρουσία και να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε η σιωπηλή παρουσία και όχι το σώμα και ο νους.
Αυτή η συνειδητοποίηση, είναι η πραγματική αφύπνιση και το τέλος της ψευδαίσθησης ότι είμαστε ένα πρόσωπο περιορισμένο στον χώρο και τον χρόνο.
Αν διατηρούμε την προσοχή μας στο κέντρο μας, μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε την σιωπηλή παρουσία της επίγνωσης και ταυτόχρονα να είμαστε αντιληπτικοί του τι συμβαίνει στην ψυχολογία μας.
🌺 Ειρήνη, Αγάπη, Αρμονία
atmannityanada 