H Ταύτιση και η Προβολή
Απόσπασμα από το βιβλίο ”Η Τέχνη να Ζεις Συνειδητά την Στιγμή”
Με την ταύτιση και την προβολή το εγώ μας κρατάει ταυτισμένους με το σώμα, τον νου και τα αισθητηριακά αντικείμενα, πρόσωπα και καταστάσεις. Οι ταυτίσεις και οι προβολές που προκαλεί το εγώ μας εμποδίζουν να βιώνουμε την ειρήνη, την πληρότητα και την ευδαιμονία της αληθινής μας φύσης (Συνειδητότητα) και μας προκαλούν μιζέρια, πόνο και δυστυχία. Η ταύτιση και η προβολή συμβαίνουν συνεχώς, καθώς όμως ο νους (της συντριπτικής πλειοψηφίας των ανθρώπων) στερείται διαύγειας, διάκρισης και καθαρότητας αντίληψης αλλά και λόγω έλλειψη γνώσης δεν έχουμε επίγνωση αυτών των ταυτίσεων και προβολών.
Η ταύτιση και οι δύο βασικές της απόψεις
Οι ταυτίσεις είναι πολλές, η ταύτιση όμως σαν λειτουργία έχει δύο βασικές απόψεις: Στην πρώτη της άποψη, ταυτίζομαι σημαίνει ότι έχω χάσει την επίγνωση του Είμαι και της εσωτερικής σιωπηλής παρουσίας και έχω γίνει ένα με αυτό που αντιλαμβάνομαι (σκέψεις, συναίσθημα, επιθυμία, παρόρμηση, σώμα, εξωτερικές εντυπώσεις), έχω ξεχαστεί δηλαδή σ’ αυτό που σκέφτομαι, νιώθω ή αντιλαμβάνομαι με τις αισθήσεις. Στην δεύτερη άποψη, ταυτίζομαι σημαίνει πως αντιλαμβάνομαι, βιώνω, νιώθω κάτι ως εαυτό μου ή μέρος του εαυτού μου.
Για παράδειγμα, ταυτίζομαι με το σώμα μου σημαίνει πως αντιλαμβάνομαι το σώμα μου ως εαυτό μου, ότι είμαι το σώμα. Αυτή είναι και η θεμελιώδης ταύτιση που μας κρατάει σε συνειδησιακό ύπνο και η αιτία κάθε πόνου και δυστυχίας. Η ταύτιση με το σώμα μπορεί επίσης να σχετίζεται και με την πρώτη άποψη της ταύτισης. Στην περίπτωση αυτή σημαίνει πως όλη μου η προσοχή έχει πάει στο σώμα, έχω ξεχαστεί στην σωματική εμπειρία και έχω χάσει την επίγνωση του Είμαι και της εσωτερικής σιωπηλής παρουσίας. Οι δύο αυτές απόψεις της ταύτισης συμβαίνουν και με τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις παρορμήσεις, τις επιθυμίες αλλά και τα αισθητηριακά αντικείμενα. Για παράδειγμα, μπορεί να μου τραβήξει τόσο πολύ την προσοχή το συναίσθημα και να χάσω την επαφή με την εσωτερική σιωπή και επίσης να αντιλαμβάνομαι το συναίσθημα ως εαυτό μου ή μέρος του εαυτού μου.
Το εγώ μέσα από τις ταυτίσεις και τις προβολές μας κρατάει σε μια ονειρική κατάσταση, και έτσι αντιλαμβανόμαστε ως αληθινά και ως εαυτό μας το σώμα και τον νου και μας εμποδίζει να συνειδητοποιήσουμε τον θεϊκό μας Εαυτό, που είναι η μόνη αλήθεια και το συνεχώς παρόν, αμετάβλητο, σιωπηλό υπόβαθρο του σώματος, του νου και κάθε εμπειρίας μας. Ο αληθινός μας Εαυτός είναι επίσης το φως της Συνειδητότητας το οποίο κάνει δυνατή την αντίληψη του σώματος, των ψυχολογικών καταστάσεων και των αισθητηριακών εμπειριών.
Διαβάσετε τα περιεχόμενα και μερικές σελίδες του βιβλίου στο Scribd.com
atmannityanada 